Vuur en ijs.

Oké. 

We waren ontzettend goed voorbereid. En we hebben de beste plek uitgezocht (dachten we, een zwart lavastrand genaamd Stokksnes waarbij dus een enorme bergketen hoort, prachtig) en we hebben uren zitten wachten in een koude auto. Carlo kon zelfs zijn pizza niet op van de zenuwen.. De aurora schaal ging van een 9 naar een 7. Dat kan nog. Daarna naar een 5 en daarna was de kans bijna nihil dat wij het Noorderlicht zouden gaan zien. Het was dichtbewolkt terwijl er voorspeld was dat ons gebied wolkloos zou zijn. Erg teleurstellend. We hadden heel erg gehoopt om de groene stroken te zien dansen door de lucht. Zeker nadat we van een aantal van jullie hoorden dat het zelfs op het nieuws was in Nederland, dat het Noorderlicht zo goed te zien was. Jammer. Maar we hebben wel lekker geslapen in ons tentje. 

De ochtend voorafgaand aan deze avond hebben we trouwens nog een supercoole waterval bezocht. Een airbnb host vertelde ons dat de Kliffbrekkafoss waterval, een waterval was waar je achterlangs kon lopen. We hebben het geprobeerd en het kon daadwerkelijk! Super cool natuurlijk. Zeker omdat het nog een ietwat onbekende waterval is voor toeristen. Hoera voor de locals! Voordat we er kwamen moesten we echter een uur over een onverharde gravelroad. Hoe hoog we moesten klimmen weet ik niet, maar het dalen ging in één keer naar 18%. En geloof me, zo'n helling is echt superhoog! Zeker als je langs de Fjord naar beneden kijkt en niets anders ziet dan groen, en diepte. Heel. Veel. Diepte. Oja, en bochten, hele scherpe bochten. Met wat ze hier noemen een 'blindhead' dus zo'n weg waar je tegenligger niet aan ziet komen. Best eng voor een eerste keer. Maar wel een overwinning als je eenmaal bent waar je wezen wilt. 

Maar we hebben het dus gered. En zijn helemaal naar beneden gereden. Daar lag een oud oorlogsschip op ons te wachten. Je weet wel, zo één die ze op D-day gebruikten. De boot is bijna helemaal 'opgegeten'  door het water. Een karkas van stalen balken is alles wat er nog van over is. Op het naastgelegen strandje rusten kleine witte meeuwen uit en verder hoor je niets. Niets meer dan het kletteren van de watervalletjes en het ruizen van de golven die in de fjord tot stilstand komen op het strand. 

Na een flinke klim naar boven zijn we doorgereden en hebben we in een klein vissersdorpje heerlijke carrot cake gegeten. Het eten is hier echt super lekker! Daarna dus naar onze topspot om het Noorderlicht te zien. De rest weten jullie. 

Zaterdagochtend werden we weer fris en fruitig wakker. We lieten Stokksnes achter ons en zijn gaan rijden. Achter het plaatsje Hofn doemden de gletsjers op aan de horizon en we wilden graag proberen of we erheen konden. We hadden wel gelezen dat je ook tours kon doen, maar zelf ontdekken is toch veel leuker! Dus wij in onze auto naar een gletsjer. Na een paar foto's zijn we doorgereden en hebben we op goed geluk geprobeerd of we nog met een kajak tour mee konden over een gletsjermeer. En ze hadden gelukkig voor ons nog 2 plekken vrij. We waren echt superblij, want nu we het Noorderlicht gemist hadden, konden we toch nog op een veilige manier dicht bij een gletsjer komen. Dus zo geschiedde. En we zijn met een complete uitrusting (drysuit, laarzen en microspikes voor onder je laarzen) in een kajak de lagoon op gegaan. Peddelend langs ijsbergen, sommige groot en andere klein.

Het meer is ongeveer 200 meter diep vertelden de gidsen, dus de grote ijsrotsen die 'vast' lagen (de rest beweegt namelijk) zijn waarschijnlijk vastgelopen op de bodem van het meer. Kun je nagaan; een ijsschots van 200 meter hoog! En dat onder water, want je ziet natuurlijk maar 10% van de schots boven water. We kregen leuke weetjes te horen. 

Wisten jullie bijvoorbeeld dat water een zwak punt in de schots vindt om naar beneden te lopen als hij smelt? Zo ontstaan er gaten in de schots. Deze kunnen soms dus wel 300 meter lang en diep zijn! Daar wil je niet in vallen dus.. Ook kon je het water gewoon drinken. Dus we hebben onze neus in een koude plas water gestoken en hebben water van een ijsschots gedronken. Oh en ik heb er aan gelikt. Dus eigenlijk heb ik aan een gletsjer gelikt. Cool toch?! 

De gletsjer zelf is niet helemaal wit. Omdat er in dit gebied naast gletsjers ook veel actieve vulkanen zijn, komt er soms een laag as en puin om de gletsjer terecht als een vulkaan uitbarst of as spuwt. Dit is terug te zien in de ijsschotsen die zijn afgebroken. Het puin en de as lopen via het smeltwater naar beneden, uiteindelijk blijft er dan als al het ijs gesmolten is een hoopje zwart puin over. Al gaat hier wel een tijdje overheen. 

Er doen ook verhalen de ronde dat mensen zonder gids een gletsjer in zijn gegaan en niet meer zijn teruggekeerd. Hadden wij vandaag nou toevallig een lifter uit Londen die in 4 lagen kleding en een slaapzak, in een gletsjer heeft geslapen. Toeval bestaat niet.

De gletsjer stort zich per dag met 5 meter het meer in. Zo breekt ijs af en drijven deze naar zee. In het meer drijven dus supergrote ijsschotsen die op elkaar botsen, soms draaien ze om, dat hebben we ook gezien. En er zwemmen zeehondjes tussendoor, dat is ook super leuk om te zien. Al met al een bijzonder fenomeen. De ijsschotsen die naar zee drijven komen terecht op Diamond Beach. Een zwart lavastrand waarop de ijsschotsen weer aan land komen. Dit ijs lijkt net op diamanten omdat ze net uit het water komen. Vandaar dus ook de naam Diamond Beach. Ze smelten daar langzaam weg, een mooi en bijzonder schouwspel om te zien. Ook hier heb ik aan een ijsschots gelikt =D. 

Wel gek om te bedenken dat de gletsjer per dag 5 meter kleiner wordt. Over een paar 100 jaar is hij misschien wel helemaal weg. De opwarming van de aarde zorgt er natuurlijk voor dat dit proces alleen maar sneller verloopt. Hier in IJsland zijn ze daarom erg begaan met de natuur en bezig met de natuur. Je mag niet offroad rijden, de bodem is erg zacht en bandensporen blijven misschien wel jaren zichtbaar. Ook zijn er speciale kampeerplekken en worden wandelpaden afgewisseld zodat de flora en fauna zich weer kan herstellen. 

Ik ben echt verpest. Ik heb nog nooit zo'n mooi land gezien en ik denk dat ik ook nooit meer iets mooiers tegen ga komen. We zijn nu in het zuiden van IJsland. We zijn over de helft van het eiland met nog 5 volle dagen te gaan. We komen nu in het gebied van de actievere vulkanen zoals de Eyjafjallajokull (uitgebarsten in 2010) de Katla en de Grimsvotn (2011) en de Bardarbunga (2015). De Grimsvotn vulkaan staat bekend om zijn uitbarsten elke 5 tot 7 jaar. Tik-tak-tik-tak.. 

We gaan kijken of we nog een aantal vulkanen en gletsjers kunnen beklimmen/bezoeken. Er is nog genoeg te doen in onze resterende dagen. 

Jullie horen van ons,

Liefs!